Zondag 22 januari: Winter in Jyväskylä

Het is echt erg zo weinig tijd als er overblijft om mijn weblog een beetje up-to-date te houden. En dan zijn de lessen nog niet eens echt begonnen. Nou ja het is niet anders ik ben onderhand al drie keer gestart met een berichtje, maar iedere keer kwam er wel weer iets tussen. Tja, het studentenleven is een druk bestaan. Want naast school moet je naar de vele party’s toe. En natuurlijk zo nu en dan in het centrum je studiebeurs erdoorheen jassen. Nee, zo erg is het nu ook weer niet met mij gesteld. Nu dan toch maar een berichtje en dan meteen voor de halve week.
Op de weerberichten is het al voorspeld Jyväskylä gaat weer een koude winter tegemoet. Het zou wel eens één van de koudste in tijden kunnen worden met temperaturen ver onder de -20º. Nou we hebben het woensdag en de rest van de week wel gemerkt. Ben woensdag even samen met Steve en Gabi het centrum ingegaan. Gabi had ’s middags les en aangezien ik geen zin had om eten te koken zijn we maar even naar het Angora-gebouw gelopen.Want wanneer je daar voor €2,35 een volledige warme maaltijd kunt krijgen ga je natuurlijk geen moeite doen om zelf eten te koken. Met als gevolg dat er iets aanbrand of iets anders nog niet helemaal gaar is. Nee, dan laat ik het liever aan de professionals over. Kan ik mijn ouders er tenminste van overtuigen dat ik minstens 1 keer per dag een gezonde maaltijd binnen krijg. Dat het koud was hebben we wel gemerkt. Helemaal ingepakt muts, das en wanten aan en dan vol goede moed de wandeling beginnen. Halverwege merk ik dat ik er moeite mee heb om mijn ogen open te houden. Wanneer ik dit tegen Steve en Gabi zeg liggen ze helemaal krom van het lachen wanneer ze mij aankijken. Daar moet een foto van gemaakt worden. Op de wimpers van mijn ogen vormen zich allemaal ijskristalletjes. En zodra de wimpers aan de bovenkant van mijn ogen de wimpers aan de onderkant van mijn ogen raken dreigen ze aan elkaar vast te vriezen. Wanneer we bij het angora gebouw aankomen wordt dan ook het fototoestel voor de dag gehaald. Het resultaat hiervan is te zien in mijn fotoalbum. Na onze lunch gaan we richting het centrum. Echt snel wennen aan die wintertemperaturen doe je niet en ik ben dan ook blij wanneer iemand voorstelt om in het C-gebouw een kop thee te drinken. Na de thee gaat Gabi naar haar les en Steve en ik in het centrum de dagelijkse boodschappen halen.We gaan ook nog even op zoek naar een leuke kaart die we naar de familie kunnen sturen. Natuurlijk willen we een kaart met de naam van onze verblijfplaats er op en dan het liefst nog met sneeuw. Niet zo’n moeilijk opgave zou je zeggen aangezien Finland het land van de wintersport is. Na drie grote warenhuizen en verschillende kleine kaartenwinkeltjes afgelopen te hebben weten we in totaal, jawel hoor 1 kaart te vinden die aan onze eisen voldoet. In het centrum staat de thermometer inmiddels op -17º. Ik ben dan ook blij dat we na alle boodschappen met de bus terug gaan naar Kortepohja. We hebben voor vanavond met onze mentoren afgesproken in Hemmingways. En daarna gaan we met onze groep naar de Jazzbar om aanwezig te zijn bij het debuutoptreden van een aanstormend talent. Na een gezellige avond ben ik blij dat het merendeel toch met de bus naar huis wil. Sam kiest er echter voor om bij een temperatuur van -21º met een groepje naar huis te lopen. En bij haar gebeurt hetzelfde als wat er deze ochtend bij mij gebeurde. En ook daar zijn natuurlijk foto’s van gemaakt.
Ik was eigenlijk in eerste instantie van plan om vandaag (donderdag dus) niet mee te gaan naar het centrum. Ik wilde eigenlijk graag met een groep gaan zwemmen. Maar toen ik vanmorgen wakker werd lagen de mensen met wie ik zou gaan zwemmen nog te slapen. Gabi was wel al online en zij zou samen met Janneke naar het centrum gaan. Toch maar snel even gevraagd hoe laat ze wilden vertrekken en of ze nog even op mij konden wachten. Dat was geen probleem dus snel aangekleed en ontbeten en de rotszooi in mijn kamer gelaten voor wat het was. Echt veel hoefde ik niet meer in het centrum te doen aangezien ik er gisteren nog was geweest. Maar mijn kamergenootje had mij gisteren verteld waar zij haar reflector had gekocht. Het is hier in Finland namelijk min of meer verplicht om wanneer je gaat lopen een reflector aan je jas te dragen. Op zich niet verkeerd aangezien het hier het merendeel van de dag pikkedonker is. Ik wilde dus even gaan kijken of ik zo’n reflector kon aankomen. En dan het liefst ééntje met het logo van de universiteit erop. Ik moet eigenlijk ook nog het vuilnis naar buiten brengen want dat begint zich zo langzamerhand ook op te stapelen. Gelukkig hebben we nog even de tijd voor de bus komt. Ja, hoor! Je moet niet denken dat ik bij -23º graden nog 2,5 kilometer ga lopen. We zijn eigenlijk net te laat in het centrum om nog helemaal naar de campus te lopen voor de lunch dus pakken we maar snel een broodje bij de Subway. Ja, Finland is niet helemaal in de geschiedenis blijven hangen. Ook hier hebben ze gewoon een Subway, MC-donalds of de Duitse variant daarvan. En ik moet zeggen dat de broodjes van de Subway best lekker zijn. Vanavond is de eerste Stammtischavond deze wordt georganiseerd door onze Finse mentoren. En is gelukkig in het studentencafé in Kortephja. Op zo’n 5 min. lopen van onze flat. De avond wordt gestart met een soort Finland-quiz. Bij binnenkomst krijgen we meteen de Finse vlag opgeschilderd. Reden genoeg om meteen al een paar leuk foto’s te maken. Best wel lachen zo’n stammtischavond helemaal wanneer er wat gedronken wordt. Veel alcohol drinken doe je hier niet want dat is iets wat hier wel erg duur is. Gelukkig valt het in het studentencafé nog wel mee. De Finnen moeten minstens gedacht hebben dat we allemaal uit Japan kwamen want er werd toch een groot aantal foto’s geknipt. Steve heeft op een gegeven moment zelf zijn toestel mee naar het toilet genomen, omdat hij daar een wel heel vreemd voorwerp aantrof. Na lang fantaseren over wat het kon zijn hebben we toch maar even besloten een Finse hulplijn in te roepen. Het bleek voor diegene onder ons bedoeld te zijn die iets te veel gedronken hadden. Op zich een leuke uitvinding zouden ze ook eens in de Nederlandse café’s en dancing’s moeten toepassen. Echt laat konden we het jammer genoeg niet maken gezien we de volgende ochtend gewoon weer les hadden. En de wekker dus om 6.45 uur zou aflopen. Ik ben dan ook rond 01.30 uur samen met Sam naar huis gelopen wat op zich best wel humor was. Sam had volgens mij net iets te veel gedronken, tenminste de afstand die zij gelopen heeft was ongeveer het dubbele van wat ik gelopen heb. ’s Morgens liep de wekker inderdaad gewoon weer op tijd af en ik had er toch wel een beetje moeite mee om ervoor te zorgen dat ik op tijd beneden stond. Eén voordeel ik was duidelijk niet de enige die er moeite mee had, want Steve en Sam waren zoals gewoonlijk weer te laat. Deze morgen onze 2de Finse les en waar er de vorige keer zo’n 31 studenten in het lokaal zaten mochten we blij zijn wanneer het er deze keer meer dan 10 waren. Vreemd!!! Wat zou daarvan de reden kunnen zijn? De stammtisch van gisteravond of het feit dat het vanochtend -23º was. Na de Finse les hebben we nog even gezellig een kopje thee gedronken voor we aan een ietwat vervroegde lunch begonnen. Dit, omdat onze volgende les alweer om 12.00 uur begon. Voor deze les hadden zich in totaal 4 mensen ingeschreven. Tim uit de USA, Anna uit Oostenrijk en Janneke en ik uit Nederland. De eerste vraag die ons gesteld werd was wat we eigenlijk van deze cursus wilde leren en wat we dus allemaal wilden doen. Een vraag die voor ons toch wel moeilijk was aangezien we gewend zijn om alles zo’n beetje voorgeschoteld te krijgen. Na wat overleg (nog een andere gewoonte van de Finnen) zijn we er samen uitgekomen. En hebben we onder andere afgesproken om een paar fieldtrips te gaan maken. Onze professor heeft alle materialen om een keer met ons te gaan ijsvissen. Daar zeg je natuurlijk geen nee tegen. Ik durf te wedden dat ons pap graag met me mee zou gaan. Na de les nog even het centrum in en dan lekker warm met de bus naar huis. Vanavond is er weer een filmavond Stir Crazy met in de hoofdrol dezelfde acteur die de originele Willy Wonka speelt. Een erg komische film en wanneer hij afgelopen is moeten we een bepaald stukje nog eens drie keer voor Emmie herhalen. Dit omdat ze het zo grappig vindt.
Voor morgen was het eigenlijk de bedoeling om naar Tampéré te gaan maar ik heb daar niet zo’n zin in wanneer het -26º wordt. Ik heb met Sam afgesproken (die ook thuis blijft) dat we samen eten gaan koken. Sam is vegetarisch en we gaan dus met z’n tweeën een heerlijke vegetarische maaltijd bereiden. Het voordeel van thuisblijven is ook dat we lekker lang kunnen uitslapen iets wat op zich niet verkeerd is. Wanneer ik tegen 10.00 uur wakker wordt neem ik eerst een warme douche, daarna ga ik naar Sam. We hebben afgesproken om samen boodschappen te gaan doen. Toch wel handig dat er op 10 min. loopafstand 2 supermarktjes zijn. Eerst naar de spar want daar halen we meestal onze spullen. Laten ze daar nu alles hebben behalve het allerbelangrijkste de champignons. Ze hebben ze wel alleen zijn ze veel te klein om gevuld te worden. Dan maar naar de supermarkt naast de spar. Helaas!! Daar hebben ze helemaal geen champignons. Nu zullen we toch naar de grotere supermarkt de KK moeten lopen. 20 min. loopafstand vanaf de kleinere supermarktjes . We hebben zo in ieder geval onze beweging voor deze dag gehad. Nou maar hopen dat ze champignons hebben. Gelukkig ze hebben zowel grote als iets kleinere. We nemen een doosje kleinere champignons want de grote zien er een beetje uitgedroogd uit. We vinden meteen ook nog een lekker, maar iets ongezonder toetje. Terug in Kortepohja moet Sam eerst nog de was doen. In de tussentijd snijd ik de groenten vast in stukjes. Wat staat er eigenlijk op het menu??? Vooraf een heerlijke zelfgemaakte vegetarische tomatensoep. Helaas moeten we na het voorgerecht eerst de afwas doen voor we het hoofdgerecht kunnen klaarmaken. Dat is het nadeel wanneer je maar 1 pot, 1 pan, 3 borden, 1 kopje, 1 mes, 1 vork, 1 lepel en 1 glas hebt. Voor het hoofdgerecht maken we gevulde champignons, wanneer ik de champignons op het bord legt komt Sam tot de ontdekking dat het net op een koe lijkt. En natuurlijk moet daar een foto van gemaakt worden. Naast champignons hebben we natuurlijk rijst en sla met tomaatjes. En als toetje heerlijke aardbeien Vianetta ijs. Ja, daar zeg je geen nee tegen. Net op het moment dat we aan onze ijs zitten komt Steve binnen die met een groepje naar Tampéré is gegaan. Natuurlijk eerst even over en weer foto’s uitwisselen. Voor de avond staat er wederom een film op het programma. Steve is al door zijn voorraad films heen, maar gelukkig zijn er meer mensen zo slim geweest om dvd’s mee te nemen. Lucasz een Pool heeft de film “Rain man” op zijn laptop staan. Vooraf eerst nog een stukje Simpsons. En daarna de hoofdfilm. Het is maar goed dat er binnenkort weer nieuwe films via de post worden aangevoerd. Na de film willen de heren weten hoe je in het Nederlands een meisje kunt versieren. Best wel komisch hoe iemand uit Polen of Engeland de zin “Je hebt erg mooie ogen.” uitspreekt. Dit ziet er ongeveer als volgt uit. “Ge ghebgt eg mooge oge.”
Omdat we eigenlijk dit hele weekend naar Tampéré zouden gaan hebben we ons niet ingeschreven voor het wassen met als gevolg dat bijna het hele schema al vol zit. Gelukkig is er nog net 1 machine vrij voor 18.30 uur. Eerst even samen met Janneke en Anne-marie naar de supermarkt om nog wat boodschappen te doen en wat spullen te halen voor het avondeten. Dan lekker met z’n drieën eten en daarna snel de was uit zoeken. Ook vanavond is er zoals je waarschijnlijk al kunt raden weer een filmavond. We hebben eigenlijk afgesproken dat hij om 20.30 uur zou beginnen, maar zoals het er nu naar uit ziet gaan we dat niet redden. Gelukkig heeft de rest er niet zo’n moeite mee dat het wat later wordt. Vanavond kijken we een echte educatieve film en tevens tranentrekker “Dead poets society”. Een heel mooie film en dat van die tranentrekker was niet gelogen, want bijna iedereen op Steve na zat te snotteren tijdens deze film.